အလြမ္း ...
နင္ဟာ ...
ငါ့အတြက္ေတာ့
ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ က်င့္သားရေနတဲ့
လက္မွတ္ေလး တစ္ခုပါ ...
နင္ဟာ ...
ငါ့အတြက္ေတာ့
အမွဳအမွတ္မဲ့ ေပမဲ့
တကယ္ တည္ရွိေနခဲ့တဲ့
လမင္းေလး တစ္စင္းပါ ...
နင္ဟာ ...
ငါ့အတြက္ေတာ့
ေျမပံုအၫႊန္း မလိုတဲ့
အိမ္အျပန္ လမ္းကေလးပါ ...
ရွိေနခဲ့သလား ...
သိေနခဲ့သလား ...
မေရရာလို႔ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ...
ပိုင္ (မုတ္သံု)
Labels: ကဗ်ာ
Posted on 11:50 PM by ပိုင္ၿဖိဳးကို | 1 Comments
