သိျခင္း၊ မသိျခင္း
အတိတ္ .......
ငါ ရွိခဲ့သလား
မင္း ရွိခဲ့သလား
သူ ရွိခဲ့သလား
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မေသခ်ာ ...။
ပစၥဳပၸန္ ......
ငါ ရွိေနတယ္
မင္း ရွိေနတယ္
သူ လဲရွိေနတယ္ ...။
အနာဂတ္ ......
ငါ ရွိပါ့မလား
မင္း ရွိပါ့မလား
သူ ေရာရွိပါ့မလား ...။
မသိခ်င္ သူရဲ႕စိတ္ထဲက
မသိသလိုနဲ႔ သိေနျခင္းေတြကို
ငါ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး ...။
ငါ လမ္းေပ်ာက္ေနတာလား
ငါ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာလား
ေသခ်ာတာက
ငါ တေနရာရာကို ဦးတည္ေနတာဘဲ ...။
ငါ ဘယ္ကိုလဲ၊
မင္း ဘယ္ကိုလဲ၊
ငါ ရဲ႕မသိျခင္းကို
မင္းသိေနသလို ငါသိခ်င္လိုက္တာ ....။
ကို
ငါ ရွိခဲ့သလား
မင္း ရွိခဲ့သလား
သူ ရွိခဲ့သလား
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ မေသခ်ာ ...။
ပစၥဳပၸန္ ......
ငါ ရွိေနတယ္
မင္း ရွိေနတယ္
သူ လဲရွိေနတယ္ ...။
အနာဂတ္ ......
ငါ ရွိပါ့မလား
မင္း ရွိပါ့မလား
သူ ေရာရွိပါ့မလား ...။
မသိခ်င္ သူရဲ႕စိတ္ထဲက
မသိသလိုနဲ႔ သိေနျခင္းေတြကို
ငါ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး ...။
ငါ လမ္းေပ်ာက္ေနတာလား
ငါ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာလား
ေသခ်ာတာက
ငါ တေနရာရာကို ဦးတည္ေနတာဘဲ ...။
ငါ ဘယ္ကိုလဲ၊
မင္း ဘယ္ကိုလဲ၊
ငါ ရဲ႕မသိျခင္းကို
မင္းသိေနသလို ငါသိခ်င္လိုက္တာ ....။
ကို
Labels: ကဗ်ာ
Posted on 4:51 PM by ပိုင္ၿဖိဳးကို | 3 Comments
