ခံဝန္ခ်က္ ....
ငါ့ႏွလံုးသား သံစဥ္ေတြက
ၿပတ္ေတာင္းၿပတ္ေတာင္းနဲ႔ ေဝဝါးလာၿပီ ……။
မေသၿခာ၊ မေရရာတဲ့
ငါ့ဘဝရဲ႕ အနာဂတ္ကို
ငါကိုယ္တိုင္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတယ္ …..။
ေလကို ဖမ္းမိခ်င္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵနဲ႔
ေရလို မတည္ၿငိမ္ႏိုင္တဲ့ ခံစားမွဳေတြကို
မင္းဥပကၡာထားခဲ့တာေလ …….။
တေရြ႕ေရြ႕နီးလာေနတဲ့
လမ္းခြဲခရီးကို ငါတုန္လွဳပ္စြာ ေစာင့္ေနမိေတာ၊့
အရာရာကို ေသြးေအးတတ္ခဲ့တာ
အၿပစ္တခုလို႔ ဆိုခ်င္တာလားကြာ ………….။ ။
ၿပတ္ေတာင္းၿပတ္ေတာင္းနဲ႔ ေဝဝါးလာၿပီ ……။
မေသၿခာ၊ မေရရာတဲ့
ငါ့ဘဝရဲ႕ အနာဂတ္ကို
ငါကိုယ္တိုင္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတယ္ …..။
ေလကို ဖမ္းမိခ်င္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵနဲ႔
ေရလို မတည္ၿငိမ္ႏိုင္တဲ့ ခံစားမွဳေတြကို
မင္းဥပကၡာထားခဲ့တာေလ …….။
တေရြ႕ေရြ႕နီးလာေနတဲ့
လမ္းခြဲခရီးကို ငါတုန္လွဳပ္စြာ ေစာင့္ေနမိေတာ၊့
အရာရာကို ေသြးေအးတတ္ခဲ့တာ
အၿပစ္တခုလို႔ ဆိုခ်င္တာလားကြာ ………….။ ။
Labels: ကဗ်ာ
Posted on 10:28 PM by ပိုင္ၿဖိဳးကို | 3 Comments
